پرش به محتوا

علائم و نشانه‌های اچ‌آی‌وی/ایدز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مراحل عفونت HIV عبارتند از عفونت حاد، دوره نهفتگی و ایدز[۱][۲] عفونت حاد برای چند هفته به طول می‌انجامد و علائمی مانند تب، لنفادنوپاتی، فارنژیت، راش، درد عضله، ناراحتی و گلودرد به همراه دارد. دوره نهفتگی بدون علائم یا با علائم کم است و بسته به فرد، از دو هفته تا بیست سال ممکن است طول بکشد. مرحله آخر HIV (ایدز) زمانی معنی پیدا می‌کند که شمار سلول‌های CD4+ T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد یا بیماری‌های خاص مرتبط با عفونت HIV رخ دهد.

عفونت حاد

[ویرایش]
تصویر نیم‌تنه انسان که در آن شایع‌ترین علائم عفونت حاد HIV مشخص شده است
علائم اصلی عفونت حاد HIV
علائم و نشانه‌های مرحله اولیه اچ‌آی‌وی[۳]
حساسیت خاص بودن
تب ۸۸% ۵۰%
کسالت ۷۳% ۵۸%
درد عضلانی ۶۰% ۷۴%
راش ۵۸% ۷۹%
سردرد ۵۵% ۵۶%
تعریق شبانه ۵۰% ۶۸%
گلودرد ۴۳% ۵۱%
لنفادنوپاتی ۳۸% ۷۱%
درد مفاصل ۲۸% ۸۷%
گرفتگی بینی ۱۸% ۶۲%

دوره اولیه HIV، عفونت حاد HIV یا سندرم حاد ویروسی نامیده می‌شود.[۱] بسیاری از افراد ۲ تا ۴ هفته پس از در معرض قرار گرفتن این بیماری، دچار بیماری‌هایی مانند شبه‌آنفلوآنزا یا مونونوکلئوز می‌شوند و برخی دیگر هم هیچ نشانه قابل توجهی در آن‌ها دیده نمی‌شود.[۴][۵] علائم در ۴۰ تا ۹۰ درصد موارد رخ می‌دهد و معمولاً شامل تب، لنفادنوپاتی، فارنژیت، خارش پوست، سردرد و/یا زخم دهان و اندام تناسلی می‌شود.[۵] خارش پوست که در ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد رخ می‌دهد، خود را بر روی بالاتنه نشان می‌دهد و به شکل لکه‌های نوک تیز می‌باشد.[۶] همچنین در این مرحله برخی از افراد دچار عفونت‌های فرصت‌طلب می‌شوند. ممکن است در دستگاه گوارش علائمی مانند تهوع، استفراغ یا اسهال رخ دهد، و همچنین علائم عصبی نوروپاتی محیطی یا سندرم گیلان باره.[۵] طول دوره این علائم متفاوت است، اما معمولاً یک یا دو هفته می‌باشد.[۵] اختلالات شناختی مرتبط با ایدز، مجموعه اختلالات شناختی-عصبی مرتبط با عفونت اپچ‌ای‌وی و بیماری ایدز است که معمولاً پس از سال‌ها آلودگی به ویروس HIV و عفونت، روی می‌دهند.

با توجه به اینکه این علائم آنچنان خاص نیستند، اغلب به عنوان نشانه‌هایی از عفونت HIV شناخته نمی‌شوند. حتی مواردی که توسط یک دکتر خانوادگی یا یک بیمارستان دیده می‌شود اغلب یا بسیاری از بیماری‌های شایع عفونی با علائمی مشترک با آن اشتباه می‌شود. بنابراین، توصیه می‌شود که به بیماران دارای تب توجیه‌ناپذیر است تذکر داده شود که ممکن است دارای عفونت HIV باشند و خطر ابتلا به این عفونت در آن‌ها وجود دارد.[۵]

دوره نهفتگی

[ویرایش]

پس از علائم اولیه، بیمار وارد مرحله‌ای به نام دوره نهفتگی یا HIV بی‌نشانه یا HIV مزمن می‌شود.[۲] این مرحله از HIV می‌تواند بدون هیچ گونه درمانی از حدود سه سال[۷] تا بیش از ۲۰ سال[۸] (به‌طور متوسط حدود هشت سال)[۹] به طول بینجامد. اگرچه معمولاً در ابتدای بیماری هیچ علائمی مشاهده نمی‌شود یا علامت‌های خیلی کمی دیده می‌شود، اما در نزدیکی پایان این مرحله بسیاری از افراد دچار تب، کاهش وزن، مشکلات گوارشی و دردهای عضلانی می‌شوند.[۲] همچنین ۵۰ تا ۷۰ درصد از افراد دچار لنفادنوپاتی ماندگار می‌شوند، بطوری که چند گروه از غدد لنفاوی (به جز در کشاله ران) به مدت بیش از سه تا شش ماه بدون هیچ درد و به‌طور توجیه‌ناپذیری بزرگ می‌شود.[۱]

اگر چه بسیاری از مبتلایان HIV-1، قابل تشخیص هستند و در صورت عدم درمان نهایتاً به ایدز منجر خواهد شد، ولی درصد کمی از آن‌ها (حدود ۵٪) سطح بالای سلول‌های CD4+ T خود را بدون هیچ درمان ضدویروسی تا بیش از ۵ سال حفظ می‌کنند.[۵][۱۰] این افراد به عنوان کنترل کننده‌های HIV طبقه‌بندی می‌شوند، و آنهایی که مقدار کم یا غیرقابل محسوسی از ویروس را بدون درمان ضدویروسی در بدن خود نگه می‌دارند به عنوان «کنترل کنندگان ممتاز» یا «سرکوبگران ممتاز» شناخته می‌شوند.[۱۰]

سندرم نقص ایمنی اکتسابی

[ویرایش]
تصویر نیم تنه انسان که در آن شایع‌ترین علائم ایدز مشخص شده است
علائم اصلی ایدز

سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) زمانی معنی پیدا می‌کند که شمار سلول‌های CD4+ T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد یا بیماری‌های خاص مرتبط با عفونت HIV رخ دهد.[۵] در غیاب درمان، حدود نیمی از افراد مبتلا به HIV در عرض ده سال مبتلا به بیماری ایدز می‌شوند.[۵] رایج‌ترین وضعیت‌هایی که هشداری بر وجود ایدز هستند التهاب ریه ناشی از پنوموسیستیس (۴۰٪)، نزاری به شکل سندرم اتلاف اچ‌آی‌وی (۲۰٪) و کاندیدیاز مری می‌باشند. سایر علائم شایع شامل عفونت‌های دستگاه تنفسی در یک دوره زمانی معین می‌شود.[۵]

عفونت فرصت‌طلب ممکن است توسط باکتری، ویروس، قارچ و انگل به وجود بیاید که معمولاً توسط دستگاه ایمنی بدن کنترل می‌شود.[۱۱] اینکه کدام عفونت رخ می‌دهد تا حدودی به این بستگی دارد چه عواملی در محیط اطراف فرد قرار دارد.[۵] این عفونت تقریباً می‌تواند هر دستگاهی از بدن را تحت تأثیر قرار دهد.[۱۲]

افراد مبتلا به ایدز خطر آلودگی به ویروس‌های سرطانی مختلفی را دارند از جمله: سارکوم کاپوزی، سرطان لنفوم، دستگاه عصبی مرکزی لنفوم، و سرطان گردن رحم.[۶] سارکوم کاپوزی، شایع‌ترین سرطانی است که در ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به HIV اتفاق می‌افتد.[۱۳] پس از آن سرطان لنفوم شایع‌ترین سرطان است و علت مرگ نزدیک به ۱۶ درصد از افراد مبتلا به ایدز می‌باشد و جزء نشانه‌های اولیه ۳ تا ۴ درصد از آن‌ها است. هر دوی این سرطان‌ها با ویروس هرپس ۸ انسانی همراه هستند.[۱۳] خیلی اوقات مبتلایان به ایدز به دلیل ارتباطی که با ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) دارد، دچار سرطان گردن رحم می‌شوند.[۱۳]

علاوه بر این، آن‌ها به‌طور مکرر دچار علائمی مانند تب طولانی، تعریق شبانه، تورم غدد لنفاوی، لرز، ضعف، و کاهش وزن می‌شوند.[۱۴] اسهال یکی دیگر از علائم شایعی است که ۹۰٪ از افراد مبتلا به ایدز دچار آن می‌شوند.[۱۵]

پانویس

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 121.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "Stages of HIV". U.S. Department of Health & Human Services (به انگلیسی). Dec 2010. Archived from the original on 13 May 2012. Retrieved 13 June 2012.
  3. Daar ES, Little S, Pitt J; et al. (2001). "Diagnosis of primary HIV-1 infection. Los Angeles County Primary HIV Infection Recruitment Network". Ann. Intern. Med. 134 (1): 25–9. PMID 11187417. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  4. Diseases and disorders (به انگلیسی). Tarrytown, NY: Marshall Cavendish. 2008. p. 25.
  5. ۵٫۰۰ ۵٫۰۱ ۵٫۰۲ ۵٫۰۳ ۵٫۰۴ ۵٫۰۵ ۵٫۰۶ ۵٫۰۷ ۵٫۰۸ ۵٫۰۹ Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 118.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Vogel, M (2010 Jul). "The treatment of patients with HIV". Deutsches Ärzteblatt international (به انگلیسی). ۲۸–۲۹: ۵۰۷–۱۵. doi:10.3238/arztebl.2010.0507. PMC 2915483. PMID 20703338. {{cite journal}}: |فصل= ignored (help); Check date values in: |تاریخ= (help)
  7. Evian, Clive (2006). Primary HIV/AIDS care: a practical guide for primary health care personnel in a clinical and supportive setting (به انگلیسی) (Updated 4th ed.). Houghton [South Africa]: Jacana. p. 29.
  8. Radiology of AIDS (به انگلیسی). Berlin [u.a.]: Springer. 2001. p. 19. {{cite book}}: |نام= missing |نام= (help)
  9. Elliott, Tom (2012). Lecture Notes: Medical Microbiology and Infection (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 273.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Blankson, JN (2010 Mar). "Control of HIV-1 replication in elite suppressors". Discovery medicine (به انگلیسی). 9 (46): 261–6. PMID 20350494. {{cite journal}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  11. Holmes CB, Losina E, Walensky RP, Yazdanpanah Y, Freedberg KA (2003). "Review of human immunodeficiency virus type 1-related opportunistic infections in sub-Saharan Africa". Clin. Infect. Dis. (به انگلیسی). 36 (5): 656–662. doi:10.1086/367655. PMID 12594648.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  12. Chu, C; Selwyn, PA (2011-02-15). "Complications of HIV infection: a systems-based approach". American family physician (به انگلیسی). 83 (4): 395–406. PMID 21322514.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 169.
  14. "AIDS". MedlinePlus (به انگلیسی). A.D.A.M. Retrieved 14 June 2012.
  15. Sestak K (2005). "Chronic diarrhea and AIDS: insights into studies with non-human primates". Curr. HIV Res. (به انگلیسی). 3 (3): 199–205. doi:10.2174/1570162054368084. PMID 16022653. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)

منابع

  • Mandell, Gerald L.; Bennett, John E.; Dolin, Raphael, eds. (2010). Mandell, Douglas, and Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases (7th ed.). Philadelphia, PA: Churchill Livingstone/Elsevier. ISBN 978-0-443-06839-3.